Nilhan Fidan

Bu satırları Bodrum’da ismini bile bilmediğim bir sokakta, bulutların ve zeytin ağaçlarının gölgesinde, klasik müzikle mest olmayı hatırlamış, su şırıltısının dinlendirici etkisine kapılmış, önümde dergi ve kitap, içimde huzur ve aşk, ardımda daha çok kitap, çokça şiir, karanlıktan aydınlığa çıkmış gibi gözlerim kocaman olmuş, hayallerim bu oyuncak atın terkisine atlayıp Binbir Gece Masalı anlatmış, çocuklar – o masum sessiz yürekler de – hep o masalları dinleyerek büyümüş gibi, öyle sade, öyle kendim, bir ben, çok ben, hep sevgiyle yazıyorum.  Yeri…

Read More Read More