-
Missing
Some part of you is absent sometimes and the girl misses that absent part. * Some part of you is missing at times and the girl is lost in the amiss. * Between meetings and emails you squeeze me in and I find myself looking for some more room to fit in. * I fear sometimes you don’t hear me I try to call out but your phone is not ringing. * Those times I am a little lost a little unheard all the while not seen and better unknown. * I fear if this be all there is that which I would like to share is not taken and…
-
Aykırı Çiçek
Sezen’in şarkısı gibiyim bu sabah. Kaldırımlarda açan aykırı bir çiçek. Bir yanım buruk, bir yandan da umutlu. Kalabalıklar içinde yalnız kalabilen bir çocuk. Bir tarafım uzunsa bir yanım kısa kalmış. Yanımda duranlarsa sürekli değişmiş. Romanlarda okuduğum, filmlerde izlediğim gibi arasından su sızmayan arkadaşlıklarım olmadı benim. Çoğu zaman böyle olması yetti; ama bazen de yabancı buldum kendimi. Su sızmaz arkadaşlıklar da istemedim belki, o kadar mıç mıç olamadım kimseyle. Benim özelimdi, benim alanımdı, bazı şeyler anlatılmazdı. Küçükken de böyleydi yetişkinliğimde de. Sonradan mesafe koymadım ki ben aslında, hep farklıydı. Sırdaşım olmadı benim. Olması gerektiğini de düşünmedim. Birinden hoşlansa hemen arkadaşlarına koşan, senaryolar ve hikâyeler arasında dedikodu kazanları kaynatan, ilk gençlik hayalleriyle…
-
Yarım ay hüznü
göğe sinmiş bir keder perdesi. acıların sis duvarı. mum ışığında tek bir gölge o da benimki. bir sır vermemi ister misin… ne sıcak ne de soğuk, olabildiğince serin bir Eylül akşamında güzel enerjilerle gidip kırık kanatlarla döndüm yuvaya. koskoca ömürler tüketilip geçiyor be dostum gidiyor, bitiyor yani göz göre göre. içim sıkışıyor benim de yarımayın ışığına bakıp kırmızı mumlar yakıyorum bu gece. … devamı belki başka sefere belki de gizli kapaklı defterlerin içinde…
-
Bir an’dan başka bir an’a
– Küçük kıza, sevgilerimle – Bilirsin işte aşk’tır o. Hiç beklemediğin bir anda hem de huzurla çalar kapını. Başını yasladığın bir omuz kadar yakındır ve aslında o kadar yakında tutacağın bir omuz en kıymetlisidir bu hayatın. Bu hayat dediğin de nedir ki zaten, senin kısacık birkaç an’ın, bildiğin ya da okuduğun bir tarih ve seni hatırlayan insanların hatıraları kadar. Belki de çok daha fazlası var bu hayatta. Senden öncesinin de kokusu sinmiş gibi üzerine, attığın adımlarda o suların izleri, kurduğun her cümle uzak diyarlarda keşfedilen seslerin armağanı belki de. Bir an’dır aslında, tek bir an’dır aşk. Omzunda dinlendiğin düşüncelerin kıyısından bir kelebek kanadı gibi sessizce geçiverir. Hafif bir rüzgâr eserken…
-
Mahitab Abla
* Mahitab Abla 72. yaşgününü geçen ay kutladı. Ensesinde kesilmiş gri beyaz saçları, sırtında son 10 senedir taşıdığı hafif kamburu ile yürüyor. Gençliğinden beri Cumhuriyet gazetesi okur. Eşi Ziya Bey öldükten sonra da her sabah bir Cumhuriyet, bir de fırından taze ekmek almaya devam etti. Sofra kurmayı çok sever Mahitab Abla. Sekiz yıldır yalnız başına yaşıyor ve kapısı ekseri bayram öncesi ya da ertesi çalınıyor olsa da kendine de güzel sofralar kurmayı sürdürür. Sabah kahvaltısı en sevdiği öğündür. Bol yeşillik yıkayıp domates, peynir, salatalık, bazen köy biberi ve mutlaka az tuzlu sele zeytinle eder kahvaltısını. Çay müptelasıdır bir de. Demliğe bir kaşık dökme Rize çayı koyuyorsa bir kaşık da yabancı…
