Sabah çok erken, daha serçeler çınarın dallarında cıvıldarken, ben kahvaltımı çoktan etmiş, salondaki tekli koltuğa geçmiştim. Hafif rüzgârlı serin bir Mayıs günü, taptaze, aydınlık ve pırıl pırıl başlıyordu işte. Herkesin uykuda olduğu bu saatler benim için öyle kıymetli ki. Zamanda kimsenin sahip olamayacağı bir boşluk […]

Sahne 1. Uçurum. Korkutucu bir bekleyiş. Endişe ve çaresizlik. Kime ve neye güveneceğini bilmeden hastane koridorlarını arşınlamak. Akşamdan geceye, geceden sabaha uzanan bir sessizlik. En yakınındaki birkaç isim dışında kimse yok. Dış dünya tamamen dışarda ve sen tamamen kendi içinde. Hiçbir şey gelmiyor içinden, yazmak […]

Başlığa bakmayın, artık günleri saymayı bıraktım. Kaçıncı günde olduğumun bir önemi kalmadı. Her gün birbirinin aynı değil; ama sanki hiç yaşanmamış gibi. İlk başlarda soğuktu, serindi, yağmur ve rüzgar vardı. Balkona çıkmıyordum fazla, üzerime kalın bir hırka alıyordum çıkarsam da. Sonra sonra ılımaya başladı hava, […]