Ada deyince: Beyaz badanalı evler, nefis bahçeler, bir de olmazsa olmaz yokuşlar…

Ve işte akşam oldu, dedi. Masmavi bir perde iniverdi gökten ve dalgaları peşine taktı. Hazır mısın yakamozları izlemeye?

Günaydın, günışığıyla gölgeler. Kırmızı, mavi, yeşil günaydın. Soğukta soba yaktığımız kış bahçesi, sıcakta gölgelik astığımız bu avlu, sizlere de günaydın taş duvarlar, renkli saksılar, tablolar ve aynalar, günaydın!

Belki uzun, belki kısa, az mola, çok sıcakla seyahat. İlk kez geçtiğim rotalar, yemyeşil tepeler, yol kenarlarında lavanta ve günebakan, yükseklerde rüzgar gülleri… Mavi bir gök ve tül gibi beyaz bulutların altında herşey en doğal halinde, olması gerektiği gibi

Bir sokaktan bir sokağa, yokuş yukarı çıktığın öğle sıcaklarından sonra elbet bir akşamüzeri ya da günbatımı karşılardı seni.Bir serin avlu, taş bir ev ya da güzel bir bahçede mola verirdin.Penceresinden hayatı izlediğin bir kasaba, pazar torbasıyla evden çıkan nineler, sahiplik ettikleri sokak köpeklerine isim koyan […]