Yarım ay hüznü
göğe sinmiş bir
keder perdesi.
acıların sis duvarı.
mum ışığında tek bir gölge
o da benimki.
bir sır vermemi ister misin…
ne sıcak ne de soğuk, olabildiğince serin bir Eylül akşamında
güzel enerjilerle gidip kırık kanatlarla döndüm yuvaya.
koskoca ömürler tüketilip geçiyor be dostum
gidiyor, bitiyor yani göz göre göre.
içim sıkışıyor benim de
yarımayın ışığına bakıp kırmızı mumlar yakıyorum bu gece.
… devamı belki başka sefere belki de gizli kapaklı defterlerin içinde…
Yarım ay hüznü,
