Ne desem boş
Bir acı gibi battığında zaman, durup çıkarmak isterim onu ilk çiziği bıraktığı yerden. Göğümü bile aldı bu şehir; ne dolunay ne de gün batımı görünüyor penceremden. Sen, diz boyu karlarda benimle birlikte uzansan, gözlerini yumup kirpiklerin karla örtülene kadar kalsan, sonra sarkıt gibi kar tanelerini kırpıştırarak açsan da baksan yine bana: İçten,… Read More Ne desem boş





