Paris, Mon Amour.
Aşkın, tutkunun, ışığın şehri, güzel ve alımlı Paris.
Cuma günü öğleden sonra uçaktan indiğimde serin de olsa beklediğimden güzel bir hava karşıladı beni. Havaalanından transferi ayarlaması için Edouard’la yazışmış olmama rağmen beni karşılayacak olan yeşil atkılı, uzun boylu, gözlüklü ve sakallı adamı bir türlü bulamıyordum. Yolcu karşılama salonunda bekleyen herkesle göz teması kurmuştum ki beklediğim kişi çıkageldi. Edouard’ın arkadaşı mısın? diye sorarak elini sıktım.
Yakışıklı denilebilecek bu gencin üç çocuklu bir golf hocası olduğunu ve Champs-Élysées’e yürüme mesafesinde eşiyle birlikte bir güzellik merkezi açtığını öğrenince, bir an Türkiye’de yaşadığım sıradan hayat hem tuhaf hem gülünç geldi. Bir yanda iyi para getiren bir güzellik merkezinin patronu, bir yanda sportif bir golf hocası, haftasonlarında çocuklarıyla birlikte Güney Fransa’ya ailesinin evinde barbekü partisine giden bir aile babası, bir yanda da güzellik merkezinde birlikte çalıştığı ve uzun yıllardır dostu olan Edouard’ın şehir merkezindeki dairesini kiralamaya gelen turistlere konforlu havaalanı transferi sunan bir bohem. Arabanın arkasında, ufaklığın arabası ve çocukların oyuncaklarının tıngırtıları ile arka koltukta sekip duran bir golf topu. Bir yanda özgüvenle harmanlanmış özgür ve bilinçli tercihler, bir yanda istemeye istemeye yanlış tercihlerin peşinde sürüklenen hayatlar.
Edouard’ın evi, Saint Germain üzerinde avlulu bir apartman içerisinde; daracık merdivenle çıktığımız dördüncü kattaki 1+1 daireydi. İçerisi ferah, aksesuarlar ve aydınlatma şirin mi şirin, mutfaktaki sandalyelerden saksı saksı kaktüslerine kadar her şeyiyle içime sindi. Böyle bir evi bulabileceğiniz sitenin (http://www.housetrip.com) ismini de gururla veriyorum. Otel konforu içinde ama turist olarak kalacağınız bir tatildense evinizde gibi hissedeceğiniz ve şehrin içinde kendinizi kaybedeceğiniz bir yolculuk arıyorsanız bence bu fırsatı hiç kaçırmayın.
Evin içini şöyle bir gezip biraz dinlendikten sonra mahalleyi keşfetmeye geldi sıra. Apartmanın altında klasik müzik CD’leri ve opera DVD’leri satan çok özel bir müzik dükkânı, biraz ileride sağda beni benden alan tipik bir pâtisserie, ara sokaklarda bir şeyler atıştırmak için ideal bir yer olan Beaurepaire Cafe (1 Rue de la Bûcherie, 75005 Paris), güzel birkaç tane market, akşam yemeğinde gideceğim Thai restoranı ve hemen sonra da Île Saint-Louis ve Notre-Dame de Paris. Beaurepaire’de bir kadeh beyaz şarapla füme somon yiyerek biraz açlığımı yatıştırdım ve ev alışverişini yapıp öyle döndüm eve. Söylerken bile bir tuhaf oluyor insan. Evim gibi görmeye başladım ben burayı.
Akşam yemeğinde Restaurant Le Palais de la Griserie’de Thai usülü noodle’ları fazla kaçırınca yürüyüş farz oldu. Gerçi öyle olmasa da Seine boyunca yürümek için bahaneye ihtiyacı yok ki insanın. Siz ona gitmeseniz de bu nehir gelip alıyor adeta sizi. Huzur ve romantizm. Bence Seine bu demek Paris için.
Nehirde gezinen teknelerde boydan boya cam restoranlar, çok şık beyler bayanlar, gecenin koyu lacivert rengi, Notre Dame’in nefes kesen gölgeleri, az ileride Aşıklar Köprüsü, el ele tutuşan çiftler, yanaklarını birbirine yapıştırıp kollarını öne uzatarak kendi fotoğraflarını çeken sevgililer, sol tarafta gençlerin buluşma noktası, müzik eşliğinde kaykay yapan delikanlılar, etrafı seyreden turistler, ay ışığında birbirinin gözlerine kenetlenmiş aşıklar, bulvarda cafe’lerde sohbete dalmış arkadaşlar, evlerine çekilip büyük ekran karşısında sinema keyfi yapan çifte kumrular, doğum gününü kutlamaya kilometrelerce uzağa gelen ve normalde yemediği çikolatalı pastayı bugünün şerefine sevdiğiyle paylaşan bir adam, aylar sonra ilk kez sevdiğinin yanında geçirdiği bu günü düşünerek mutlulukla gülümseyen bir kadın, aşka yakışır iki kadeh kırmızı şarap ve mum ışığı…
Diğer seyahat yazılarına da göz atmak isterseniz…
Paris, Mon Amour,
