Doğduğun şehir İstanbul’sa, martılarla başlamalı sabaha. Fırından yeni çıkmış bir simidin ucundan koparıp uzun uzun denize bakmalı. İnce belliye al rengi bir çay doldurup yeni bir kitaba başlamalı.   Bazı Cumartesiler güzel. Hiç beklemediğin bir anda, ayazın ortasında, baharın gelivermesi gibi. Gökyüzü martı çığlıklarıyla nefes nefese, ufuk çizgisi berrak, ışıl ışıl, parlak bir sabah güneşi.… Read More Martılarla başlamalı sabahlar

Hava bulutlu bu gün. Dünkü gibi güneşli, ışıl ışıl olmasını bekliyordum; ama olsun. Çok soğuk değil. Ada‘ya gidiyorum. Yandan çarklı ada vapuruyla değil ama motora atladığım gibi Bostancı’dan hareketle ver elini Heybeli ver elini Büyükada. Çay – sahlep ve şimdi sıktım taze taze portakal suyu, diye seslenen amca geliyor. Elindeki tepside canlı kırmızı çay bardakları…… Read More Büyükada’dan sevgilerle

Bayram haftasının, iş günü olsa bile, akıcı trafiği ve boş sokaklarına bayılıyorum. Bugün, böyle bir sabahta, hem de iş saatinde kalkıp mesaiye yetişir gibi Adalar iskelesine gittim. Sadece vapura binmek bile durmak, durulmak, sakinleyip düşüncelerini netleştirmek için ne kadar etkiliymiş. İskeleden ayrılınca, uzaklaşmak gerçek anlamını buluyor ve şehir dışına çıkıyor olmanın mutluluğu sarıyor içimi. Önce… Read More Burgazada