Rüyalarımı biriktirdim, her sabah bezden bir torbaya koyup torbayı da mutfak kapısına astım. Ben evden çıkınca her biri uyandı, şöyle bir gerindi, bir o yana bir bu yana bakıp hep bir ağızdan gülmeye başladılar. Güldüler, güldüler, sonra buna da alışıp bir anda sustular. Öyle komiklerdi ki, torbanın ağzını açıp ceeee! diye bağırmamak için kendimi zor tuttum. Ama yapmadım, zaten ben o sırada dışardaydım.

Minik rüya küpleri bir süre sonra birbirlerine de, torbanın içindeki alacakaranlığa da alıştılar, kendileri uykuya dalıp kendi rüyaları olsun istediler; ama mümkün değilmiş. Şaşakaldılar… En sonunda en güzel eğlenceyi buldular ve beni çekiştirmeye başladıklar. Önce kısık sesle fısır fısır konuşurken yakaladım onları, sonra birer ikişer el tavla atarken, iki çay bir sade kahve söylerken sesleri iyice yükselmeye başlamasın mı… Artık eve geldiğimde onların şakaları, kahkahaları ve bağırışları karşılıyor beni.

Kendi aralarında bir de takma isim bulmuşlar bana. Miss Missy. Ne demekse… Nerden çıkardınız diye, sorayım dedim bir gün. Beni duymazdan geldiler. Sadece aralarına en son katılan Mehtap Gecesi Rüyam’ı yanındakine kaş göz işareti yaparken yakaladım; ama o da yanındaki önüne bakınca duraksadı, gözlerini kaçırdı benden.

Bir başka gün torbanın iplerini bir çözdüm ki rengarenk bir kelebek aralarından havalanıp salon penceresine kadar gitti, perdeye yapışıp kaldı. Kanatlanıp uçayım derken, perde süsü mü oldun, güzelim, dedim arkasından. Otursaydın ya diğerleriyle birlikte, karışanın yok, görüşenin yok… Kafan rahattı… Şimdi öyle mi ama… Balkondan dışarı mı yollasam yoksa burda böyle takılsan da gündüzleri dışarıyı akşamları da TV dizilerini seyredip kafayı mı yesen acaba… Ne kadar ömrün var ki aslında, seni kaybetmeye hazırlasam mı kendimi…

Ne tuhaf şey ölüm, hem o kadar gerçek, kendine biraz daha yakın tutunca ise gözlerini kaçırdığın bir kusur gibi. Biraz yalan, biraz tarih gibi birşey bu. Ne zaman olsa da, her an o kadar az ya da o kadar çok. İnsan dünyaya geliyor, bir an, gözlerini yumuyor, o da bir an. Benim kafamda da rengarenk özgür ruhlu cevval bir kelebek uçup duruyor…