Böyle ezberbozan birşey sanki aradığım.

Bu dünyadan daha farklı bir noktada duruyormuşum gibi geliyor.

Tam o anda, burada ve şimdi’de olmadığımda sanki sesler daha uzaktan, benim gördüklerim bir perde ardından, algım yarı kapalı, hayalle gerçek arasında bir noktada buluyorum kendimi.

Böyle elime kalemi alıp uçsuz bucaksız satırlara yelken açmak istiyorum. Durup düşünmeden alabildiğine yazıp çizmek istiyorum.

Beni, beni, Bihter’ini, diyen kadının mimiklerinden, Snoopy’nin havalanan ayaklarına ve mutlulukla salladığı kuyruğuna gçiş yapmak istiyorum.

Tuhaf – çok tuhaf – diyip durduğum koca bir hayatı bir nefeste içime çekmek…

Dakikaları ve sözcükleri saymadan geçip gitsin zaman…