14 Mayıs 2018 /
Yürümek, uzun uzun, düşünerek, düşünmeden, hatırlayarak, üzülerek, kızarak, kabullenerek, düşünmemeyi deneyerek, bakınarak, gözlerini yere indirerek, şarkı mırıldanarak, susarak, dinleyerek, dinlenerek, hızlı, yavaş, tempolu, sakin, yorularak, terleyerek, hislerinden arınarak, içi ürpererek, üşüyüp titreyerek, uzun uzun, zahmetli, sıradan ve çok farklı, bir gün, bir akşamüzeri, zorlayarak, zorlanarak, akışına bırakarak, rahatlayarak, bütünleşerek, anlayarak, anlamlandırarak, yaşamın içinden, umutla…
15 Mayıs 2018 /
Avare avare sokaklarda dolaşırsın bazen. Saati unutur, gölgelerden tanırsın zamanı. Bazı dakikalar daha uzundur. Şaşkınlıkla dinlediğin itiraflar gibi kanını dondurur. Nasıl olur, desen de, yapabileceğin birşey yoktur. Konuşalım istedim, derler ya, bazı şeyler konuşulmaz. Öyle ya da böyledir biri için, diğerinin ne düşündüğünün ne önemi var. İnsanlar düşüncelerle mi sever, sevdiği için mi düşünür diğerini… Cevabı belli sorularla niye yorar ki insan kendini? İyisi mi hiç düşünmemek bunları, avare avare dolaşmak hatta kaybolmak bilmediğin sokaklarda…
16 Mayıs 2018 /
Yemyeşildi umut, pırıl pırıl bir bahar sabahı. Sarı beyaz papatyalar, uçuş uçuş kelebekler… Benim için su gibi berraktı aslında, çimenlerin serinliği, toprağın ıslak kokusu gibi… Tatlı bir lodos esti, buram buram aşk.
17 Mayıs 2018 /
Her insan kendi yansımasını görürmüş karşısında. Kendi içtenliği, sanimiyetiyle var olurmuş. Gökteki bulut, denize; denizin dalgası buluta vururmuş.
İçinde mesafeler varsa uçurumlar açarmış insan; yanına yaklaşanı o uçurumdan dibe atarmış. Sevmeye yer yoksa kalbinde; başka kalpleri de yaralar, hayallerini çalarmış.
18 Mayıs 2018 /
Bir başkası için ne mutlu bir tablo…
Benim için kavuştuğumu sandığım bir yürek,
Onun içinse flu bir resimdi sanırım, ben de sadece bir silüet.
Ben umudu bahar sanmıştım, bahar bu Nisan’dı.
Ne var ki kış Mayıs’ta geldi, çimlerin üstündeki çiy taneleri kar oldu, yeşiller dondu kaldı.
Kurtarıcım yine denizdi benim, bu sefer de yine onaydı.
Deniz ki ne zaman çağırsa gittim.
Çırpınışları kanadım oldu, çarpıntılarını bildim.
Bir veda yazısı,
