Ne cep telefonuma bakmak istedim ne de birşey okumak.

Yazmaya geldim ama çoğu zaman yazmadım da.

Ağzımda aft gibi acılı bir batma hissi,

Burnum hafif tıkanık,

Boğazım kesik gibi acırken ince ince geniz akıntısı,

Nemli havadan mıdır nedir acayip bir terleme hissi,

Aldığım bir trafik kazası haberi,

Aklımda hep geçmişi hatırlatan benzerlikler ve karşılaşmalar…

Gelirken de biliyordum gerçi, nereye gitsen kafan da seninle kalbin de.

Kırıldıysan kırgınlık orda, öfkeliysen öfke.

Korkuyorsan korkuların, yorgunsan bıkkınlığın.

Bazen işte bilsen de

içinden geçmen gerekiyor zorlukların

Bataklık gibi duvarların.

Ancak öyle çıkıyorsun aydınlığa.