Özlemek… Neyi dersen… Ne çok şey var aslında bir sevgide özlenen. El ele tutuşmak mesela. Sarılmak. Şakalaşmak. Susmak. Konuşmak. Küsmek. Küsüp kızıp gitmek. Gitse de orda kalmak. Kızmaksa da azıcık kızmak, çok az. Ya da ne biliyim, kızdığında bile pek tatlı olabilmek. Nefesini hissetmek. Soluk alışını özlemek. Göğsünde yatmak. Saçını, alnını okşayarak uykuya dalmasını izlemek.… Read More Özlemek
Kırgın, dedim. Kardelenin sesini duymaz oldun sen. Belli belirsiz seslenişini, hepten sana içlenişini, kızdım diyip geçiştirmesini, yorgunum diyip kaçmasını fark etmez oldun. Bilmez misin, çocuk gibi üzülür, çocuk gibi sevinir bu kardelen. Kendi kendine gülücükler atıp keyiflenir, biraz hor gör, uzak dur, ses etme, cevap verme; darılır, gücenir. Bekler hep, saatleri mi, ayları mı, karları… Read More Kardelen
Onu ilk kez gördüğüm gün, aylardan Nisan, günlerden Salı’ydı. Fırtına çıkacak diye haber almış, vira diyememiştik bu sabah. Erken kalkmaya alışık olduğum için sabah güneş doğmadan uyanıvermiştim yine her zamanki gibi. Içimde bir sıkıntı, yerimde duramayıp kendimi sokağa zor atmıştım. Buralı olmadığını hemen anladım. Dizlerine inen, beyaz üzeri sarı çiçekli bir elbisesi vardı. Üstüne kot… Read More Dora’ya
Bugün, uçakta teknik bir arıza olduğunu söyleyen ikinci pilotun anonsu içime kurt düşürdü. Uçak kalkmak bilmezken sanki olağandışı bir işaret arar gibi bakındım etrafıma, dua ettim, iyi şeyler düşünmeye çalıştım, iyi şeyler düşünürken aklıma kötü şeyler geldi, iyice gerildim. Sevgi dolu bir hayat derken, can çekişmek, dedi mesela içimden bir ses. Bu sefer de kafayı… Read More Sevmek, can çekişmek mi?
Sonsuzluk nedir ki… Anlamsız bir kara delik gibi içinde kaybolduğun bir boşluk. Yalnızlık dersen, sahipsiz bir köpek gibi hangi kuytuya sığınacağını bilememek. Eksik kalmak mı bu sevda, anlamsızlık mı… Bilemiyorum. Saatler saatleri çalmış gibi, bense zamanın farkında değilim. Bildiğim bir şey var ki, eksik kalırım sen olmayınca. Eksik kalır şarkılar, hayaller, çimler eksik kalır. Peki,… Read More Kızmadım