…

Ne desem boş dediğim bir çağda doğduğumu düşünüyorum bazen. Beni sanki uzaylılar getirmiş bırakmış da dünyalıların zihin yapısını anlamaya çalışmaktan kafayı yiyecekmişim gibi geliyor. Daha neler… dediğim ne varsa sürekli yaşanıyor çünkü. Ve inandığım değerlerden çok uzakta varlıklar yönetiyor ya da kuruyor bu düzeni.
Tabii ki hayat, tabii ki yeni gün ve umut diyorum, genlerime işlemiş bir yaşama sevinciyle tekrar tekrar uyanıyorum; ama bu kaybolmuşluk hissi, yorgunluk ve nutuk tutulması halini de göz ardı edemiyorum.